Η Ανατολική Νεκρόπολη, η οποία εκτείνεται έξω από την Ανατολική Πύλη, φαίνεται πως ήταν οργανωμένη εκατέρωθεν μίας οδού που οδηγούσε στην ακτή της λιμνοθάλασσας Μάζωμα. Παραμένει ελάχιστα ερευνημένη, αν και σ’αυτήν διεξήχθησαν οι πρώτες ανασκαφές το 1913 από τον Αλέξανδρο Φιλαδελφέα.
Στη θέση Νικολάρα έχει ερευνηθεί ένα θαλαμωτό μαυσωλείο με ορθογώνιο ημιυπόγειο ταφικό θάλαμο. Στο μέσο της βόρειας πλευράς του, εσωτερική κλίμακα τριών αναβαθμών οδηγεί σε πλακόστρωτο δάπεδο, ένα μέτρο χαμηλότερα. Περιμετρικά βρίσκονται τέσσερις λίθινες σαρκοφάγοι, μέσα σε πλινθόκτιστες κατασκευές, και τρεις θήκες, επίσης πλινθόκτιστες, με τεφροδόχα αγγεία, από τα οποία ένα μόνο γυάλινο αγγείο του 1ου αι. μ.Χ. βρέθηκε στη θέση του. Στους τοίχους είχαν τοποθετηθεί τεφροδόχα αγγεία, ενώ στο δάπεδο εντοπίστηκε τεφροδόχος οξυπύθμενος αμφορέας και επιτάφια στήλη με την επιγραφή: Με(μία) | Φίλα | ἐτῶν λ΄ | Φουλβεινία | Πανθήρα | ἐτῶν ιδ΄ | χαίρετε. Η επιγραφή αναφέρεται σε δύο νεκρές, οι οποίες, σύμφωνα με τα ονόματα γένους (Μεμία, Φουλβεινία), κατείχαν την ιδιότητα του Ρωμαίου πολίτη. Το μνημείο χρονολογείται στο τέλος του 2ου/αρχές του 3ου αι. μ.Χ.
Στην ίδια περιοχή ερευνήθηκαν μεμονωμένοι τάφοι, κυρίως πλινθόκτιστοι κιβωτιόσχημοι, οι οποίοι απέδωσαν πλούσια κτερίσματα (λυχνάρια, γυάλινα αγγεία, αργυρά και χάλκινα δακτυλίδια) και επιτάφιες στήλες, ενώ εντοπίστηκαν και σαρκοφάγοι, μαρμάρινες με ανάγλυφη διακόσμηση και λίθινες του τύπου της Άσσου.
